رابطه تعارض ارتباطی و اعتماد به کارفرما با رفتار شهروندی سازمانی

پژوهش حاضر قصد بررسی رابطه بین تعارض ارتباطی و اعتماد به مدیران با رفتار شهروندی سازمانی را دارد. همانطور که می دانیم بهبود و رشد رفتار های شهروندی سازمانی می تواند به کارایی و اثر بخشی سازمانی منجر شود. از این رو هدف این پژوهش، بررسی این رابطه در دانشگاه تهران به منظور ارتقای این رفتار ها و بررسی نقش اعتماد در این رابطه است. روش پژوهش ، توصیفی و از نوع همبستگی است . جامعه آماری این پژوهش کارکنان دانشگاه تهران در سال1393 می باشند که تعداد آنها 200 نفر است. روش نمونه گیری تصادفی است که حجم نمونه 132 نفر می باشد. برای سنجش موضوع تحقیق، مدل مفهومی بر اساس ادبیات موضوع طراحی شد و به منظور بررسی مدل مفهومی تحقیق از کارکنان دانشگاه تهران خواسته شد تا به سوالات پرسشنامه هایی که به همین منظور تنظیم شده بود، پاسخ دهند. برای بررسی رابطه بین متغیرهای تحقیق ، از مدلسازی معادله ساختاری استفاده گردید. نتیجه تحقیق نشان داد که تعارض ارتباطی از طریق متغیر میانجی اعتماد به مدیران بر رفتار شهرندی سازمانی تأثیر منفی و معنادار دارد. بنابراین نقش میانجی اعتماد به مدیران در ارتباط بین تعارض ارتباطی و رفتار شهروندی سازمانی تأیید می شود. در نهایت یافته های تحقیق نشان داد که تعارض با اعتماد به مدیران و رفتار شهروندی سازمانی رابطه منفی و معنی دار و همچنین اعتماد با رفتار شهروندی سازمانی رابطه مثبت و معنی دار دارد.